Bøker av Dominiek Dendooven

This is a military-political history with a vital and all-pervading cultural and social theme which shapes the narrative - race, color and prejudice. But despite this, there is an extraordinary underlying theme of empire loyalty among serving soldiers - NCOs and private soldiers - and a growing grasp of political ideas and liberal democracy. And the loyalty to the British crown as an agent of the ending of slavery will be amazing to some readers.War experience was a powerful catalyst and contributed to a 'West Indianess' and desire for political advance. But even here the desire was for independence within the empire - a 'West Indian Dominion' as with 'elder sisters' of empire, the Dominions of Australia, Canada, New Zealand and South Africa.The political and economic status of the islands was a potent reason for the 'colored contingents' enlisting - work was scarce - but a major impetus was the cultural concept of 'manliness' and empire-status - shared by George V, who insisted, against government pressure, on allowing West Indians to serve with white British soldiers. But all were volunteers and not enlisted men.The West Indies Regiment was small and its contribution in action limited, and restricted largely to Egypt and Mesopotamia, and with limited service on the Western Front. But it shows vividly the ingrained racialism and color prejudice of British society and the British Army and above all, in the insensitive omission of the West Indies Regiment at the Victory Parade in 1919.

Dominiek Dendooven's fascinating study reveals how the First World War turned west Flanders and north-eastern France into a global crossroads.

In de herfst van 1914 verandert de oorlog, die later de Grote Oorlog en nog later de Eerste Wereldoorlog zou heten, van karakter: het is niet langer een bewegingsoorlog, maar een stellingenoorlog. Het front loopt vast van Nieuwpoort tot de Zwitserse grens. Ieper is het laatstegat dat gedicht moet worden. Reeds op 22 november 1914 worden de bekendste monumenten van de stad, de Lakenhallen en de Sint-Maartenskerk, in brand geschoten. In de vier jaren die volgen wordt de volledige binnenstad van de kaart geveegd. In de winter van 1918–1919 kan een man te paard gewoon over de stad heen kijken.Tijdens de oorlog is de hele bevolking van Ieper gevlucht of, vanaf mei 1915, verplicht geëvacueerd. reeds enkele weken voor de wapenstilstand keren de eerste bewoners terug. Zij die willen, wonen in een totaal vernietigde stad en moeten zich met zeer weinig behelpen. Met brokstukken uit het puin en achtergelaten oorlogstuig bouwen ze een eerste woning.Tien jaar na de wapenstilstand lijkt het alsof hier nooit een oorlog heeft gewoed. Nagenoeg alle huizen zijn heropgebouwd – slechts hier en daar blijft er een gat in het stedelijk weefsel. Deze wandeling – die ongeveer 2 uur duurt – neemt u mee langsheen de meest typische voorbeelden van de Ieperse naoorlogse bouwstijl, maar toont ook de meest frappante afwijkingen hiervan.