Bøker av Govert Westerveld

One thing should be clear to the readers: I was sure from the beginning that Lucena was the author of La Celestina. The challenge was to know the real name behind the pseudonym Lucena. In 2004 I thought that it was Juan del Encina. This was the result of intuition and much reading. Consequently when I stated that Juan del Encina was the writer of books such as La Celestina, Amadís, Carajicomedia, Sergan, etc., the reader should always bear in mind that at the first stage I reverted to Lucena and at the second stage to Juan del Encina. I wrote this book in English, seeing the sarcastic comments I received in Salamanca and to which I have reverted in Volume I, hoping that people in other countries will have a more open mind to innovation and new ideas. On the other hand, through English texts historians in my native country will also be aware of the importance of the Spanish literature around 1500, because till now they've stuck too much to French history.

Ottavio Di Camilo already informed us in 2001 that the letter in La Celestina contained rare words. An analysis of this text and of the foreword to La Celestina gave us not only the name of Juan del Encina, but also that of Gonzalo Fernández de Oviedo as the author. Consequently, with this study I hope to have cleared up: 1. that the authentic name of Lucena is Gonzalo Fernández de Oviedo, one of the illegitimate sons of Juan Ramírez de Lucena, 2. that Fernández de Oviedo wrote Repetición de amores and Arte de Ajedrez, 3. that Fernández de Oviedo is the author of the foreword and the first act of La Celestina and was involved in other acts and the letter too, 4. that Fernández de Oviedo is the author of the ancient text of the draughts book Marro de Punta published by Juan de Timoneda in 1547, 5. that Fernández de Oviedo constantly used pseudonyms for most of his published books, most of which I try to reflect in the second volume.

Na mijn verblijf van twee jaar in Duitsland om Duits te kunnen leren waagde ik in april 1969 de stap om naar Spanje te gaan om daar Spaans te leren. Ik had alles goed voorbereid en zou daar in een klein dorpje met de naam Blanca van ongeveer 5000 inwoners gaan wonen. Het dorpje zelf lag in de provincie Murcia en was één van de zes dorpjes dat tot de beroemde Ricote Valley behoorde. Ricote is een fictief personage, die wordt genoemd door Miguel de Cervantes in de roman Don Quichot. Toen ik dan ook dat afschuwelijke verhaal hoorde over de verdwijning van dez twee Nederlands zei ik meteen tegen mijn vrouw dat daar nooit geen mensen uit Murcia iets mee te maken konden hebben, want die hebben dat karakter niet. Helaas weten de mensen uit het buitenland weinig van de geschiedenis van Murcia af en door deze affaire kwam het gehucht La Hurona en de deelstaat Murcia in een kwaad daglicht te staan. Hopenlijk krijgen de mensen door het lezen van dit boek een ander beeld van de deelstaat Murcia.

Los esquemas de éste libro están basados en la metodología de la literatura holandesa referida al juego de las damas y en las obras del gran maestro ruso Vladimir Kaplan. En su contenido se describe la variedad del juego que hemos denominado antes: "a la española", es decir, sobre el tablero de 64 casillas y 12 fichas por jugador. Estos textos sencillos y un gran número de diagramas comentados espero que hagan de esta obra un texto dinámico e interesante, utilizable incluso en los mismos colegios, en los que deportes "científicos" como las damas o el ajedrez, deberían tener una cabida especial. Es mi deseo además, que los amantes de éste juego disfruten con su lectura y que despierte al mismo tiempo un vivo interés por introducir en esta obra una pequeña recopilación de los primeros balbuceos de éste juego tratando de crear una pequeñísima y modesta contribución a la cultura española.