Bøker utgitt av Indoeuropeanpublishing.com

A Tangled Web is a novel by L. M. Montgomery. It is one of the few books she published that was written mainly for adults. It centers around a community consisting mainly of two families, the Penhallows and the Darks. For several generations everyone in the Penhallow family has married someone in the Dark family. ...

CONTENTS: The Indian Song of Songs-Hymn to Vishnu; Sarga the First-The Sports of Krishna; Sarga the Second-The Penitence of Krishna; Sarga the Third-Krishna troubled; Sarga the Fourth-Krishna cheered; Sarga the Fifth-The Longings of Krishna; Sarga the Sixth-Krishna made bolder; Sarga the Seventh-Krishna supposed false; Sarga the Eighth-The Rebuking of Krishna; Sarga the Ninth-The End of Krishna's Trial; Sarga the Tenth-Krishna in Paradise; Sarga the Eleventh-The Union of Radha and Krishna, Miscellaneous Oriental Poems-; The Rajpoot Wife; King Saladin; The Caliph's Draught; Hindoo Funeral Song; Song of the Serpent Charmers; Song of the Flour-Mill; Taza ba Taza; The Mussulman Paradise; Dedication of a Poem from the Sanskrit; The Rajah's Ride; Two Books From the "Iliad of India"; The Great Journey; The Entry into Heaven; The Night of Slaughter; The Morning Prayer; Proverbial Wisdom from the Shlokas of the Hitopadesa

Երվանդ Օտյան (1869-1926), արևմտահայ գրող-երգիծաբան, լրագրող, հրապարակագիր։ 1882 թ. ընդունվել է Կ. Պոլսի Պերպերյան վարժարանը։ Մեկուկես տարի հետո ուսումը շարունակել է տանը՝ հրավիրված մանկավարժների ղեկավարությամբ։ Պատանի հասակից սովորել է լեզուներ, կարդացել է ընտանեկան հարուստ գրադարանի հայերեն և ֆրանսերեն գրքերը, համակվել ընտանիքում տիրող գիտության, արվեստի, գրականության պաշտամունքով։1896 թ. օգոստոսին, երբ Կ. Պոլսում սկսվել են հայկական ջարդերը, նա գաղտնի հեռացել է այնտեղից, եղել է Աթենքում, Կահիրեում, Փարիզում, Վիեննայում, Լոնդոնում, Բոմբեյում,իսկ 1908 թ. երիտթուրքական հեղափոխությունից հետո վերադարձել ծննդավայր 1915 թ. Մեծ եղեռնի ժամանակ աքսորվել է Դեր-Զոր։ Հրաշքով փրկվելով՝ 1918 թ. կրկին եկել է Կ. Պոլիս, 1922 թ. տեղափոխվել Բուխարեստ, 1924 թ.՝ Տրիպոլի (Լիբանան), 1925 թ.՝ Կահիրե, որտեղ վախճանվել է քաղցկեղից։ Թաղված է Մարմինա գերեգմանատանը։Հայ դասական արձակի գանձարանում նոր ու ծանրակշիռ ներդրում են Օտյանի ֆելիետոնները, պամֆլետները, Հեղափոխության մակաբույծները (1898-99) շարքի պատմվածքները, Պատերազմ և ... խաղաղություն (1911) վիպակները, Պրոպագանդիստը (1901) և եռամաս Ընկեր Բ. Փանջունի (Առաքելություն մը ի Ծապլվար, 1911, Ընկեր Բ. Փանջունի ի Վասպուրական և Իմ աշխարհայացքները, 1914, Ընկեր Բ. Փանջունի տարագրության մեջ, 1923) երգիծավեպերը։ Օտյանը երգիծանքի հզոր զենքով ծաղրել ու ձաղկել է ազգային այն գործիչներին, որոնք խոսքով ձևանում են հեղափոխական, հայրենասեր, ազգային հերոս, մինչդեռ գործնականում ոտնահարում, արատավորում են ամեն մի սուրբ գաղափար։

Giovanni Verga was an Italian realist writer, best known for his depictions of life in Sicily, and especially for the "Little Novels of Sicily (Novelle Rusticane)" CONTENTSNote on Giovanni Verga His Reverence So Much For The King Don Licciu Papa The Mystery Play Malaria The Orphans Property Story of The Saint Joseph's Ass Blackbread The Gentry Liberty Across The Sea

NTRODUCTION: The Origin and Purpose of Festivals-Ideas suggested by Christmas-Pagan and Christian Elements-The Names of the Festival-Foundation of the Feast of the Nativity-Its Relation to the Epiphany-December 25 and the Natalis Invicti-The Kalends of January-Yule and Teutonic Festivals-The Church and Pagan Survivals-Two Conflicting Types of Festival-Their Interaction-Plan of the Book.

Скве́рный анекдо́т - рассказ Ф. М. Достоевского. Рассказ написан в сатирическом ключе, с элементами гротеска.Впервые опубликован в журнале Время в 1862 году. У действительного статского советника Ивана Ильича Пралинского была идея, что если он будет гуманен, то люди полюбят его, будут ему верить, а, следовательно, будут верить в государственную реформу и полюбят её. Стало быть, его личные качества приобретают важное общественное значение.Зимним вечером, засидевшись в гостях, Иван Ильич, не дождавшись экипажа, пошёл домой пешком и случайно вышел к дому Пселдонимова, одного из своих мелких служащих. Там справляли свадьбу, и генерал, полный благородных намерений, зашёл поздравить молодых.Неожиданное появление высокого начальства парализовало гостей, ситуация становилась всё более неловкой как для окружающих, так и для самого генерала. Жених от пережитого был невменяем и находился на грани помешательства. В итоге размякший от собственного благодушия Иван Ильич, выпив лишнего, быстро опустился до уровня пьяной свадебной компании. Желая показать широту своих взглядов, Пралинский наталкивается на непонимание своих мотивов, и даже отчасти на оскорбления со стороны публики, пришедшей на свадьбу.Наутро проспавшийся чиновник испытал чувство такого стыда и омерзения, что с радостью и с каким-то особым удовольствием подписал просьбу вчерашнего жениха о переводе в другой департамент. В 1966 году режиссёрами Александром Аловым и Владимиром Наумовым по этому рассказу был снят одноимённый фильм. Фильм не вышел на экраны по цензурным соображениям. Впервые был показан публике лишь в 1987 году. (ru.wikipedia.org)

Фёдор Миха́йлович Достое́вский (30 октября [11 ноября] 1821, Москва, Российская империя - 28 января [9 февраля] 1881, Санкт-Петербург, Российская империя) - русский писатель, мыслитель, философ и публицист. Член-корреспондент Петербургской академии наук с 1877 года. Классик мировой литературы, по данным ЮНЕСКО, один из самых читаемых писателей в мире. Собрание сочинений Достоевского состоит из 12 романов, четырёх новелл, 16 рассказов и множества других произведений. Ранние произведения писателя, как и повесть Записки из Мёртвого дома, способствовали возникновению жанра психологической прозы. После смерти Достоевский был признан классиком русской литературы и одним из лучших романистов мирового значения, считается первым представителем персонализма в России. Творчество русского писателя оказало воздействие на мировую литературу, в частности на творчество ряда лауреатов Нобелевской премии по литературе, философов Фридриха Ницше и Жана-Поль Сартра, а также на становление различных психологических учений и экзистенциализма, его новелла 1864 года Записки из подполья считается одним из первых произведений экзистенциалистской литературы. К наиболее значительным произведениям писателя относятся романы великого пятикнижия. Многие известные произведения Достоевского многократно экранизировались и инсценировались в театре, ставились балетные и оперные постановки. (ru.wikipedia.org)

Րաֆֆի (Մելիք-Հակոբյան Հակոբ Մելիք-Միրզայի) - նշանավոր հայ գրող, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ։ Ծնվել է Պարսկաստանի Սալմաստ գավառի Փայաջուկ գյուղում։ Նախնական կրթությունն ստացել է տեղի ծխական ուսումնարանում։ Հետագայում՝ 1847-ին, մեկնել է Թիֆլիս, ուսանել Կարապետ Բելախյանցի դպրոցում Այնուհետև ուսանել է ռուսական պետական գիմնազիայում ։ Սամվելը Րաֆֆիի պատմական վեպերից է։ Սամվելը գրվել է 1880-ական թվականներին։ Առաջին անգամ հրատարակվել է Թիֆլիսում, Մշակ ամսագրում։ Սամվելը համարվում է հայ գրականության լավագույն կոթողներից մեկը։ Նկարագրելով Հայաստանի ծանր վիճակը IV դարում՝ Րաֆֆին ձգտել է նկարագրել Հայաստանը XIX դարում, երբ այն գտնվում էր Թուրքիայի և Ռուսաստանի տիրապետության տակ։ Ցարական իշխանությունն այրում էր հայկական գրքերը, փակում եկեղեցիները և ոչնչացնում լեզուն։ Րաֆֆին չէր կարող լուռ նայել այդ ամենին։ Վեպը ներառված է հայկական ուսումնական ծրագրի մեջ։ Դրա հիմնական գաղափարներից են հայրենասիրությունը և ազատագրական պայքարի կոչը։ Բոլոր հերոսները հայրենասիրություն են խորհրդանշում, նույնիսկ կանայք, ովքեր (Աշխենը, Համազասպուհին, թագուհի Փառանձեմը) պատրաստ են իրենց արյունը թափել հանուն հայրենիքի։

Հովհաննես Թումանյան (1869 - 1923թթ.) մեծ բանաստեղծ, արձակագիր, գրական, ազգային և հասարակական գործիչ։ Հովհաննես Թումանյանի ստեղծագործություններում մարմնավորված են հայ ժողովրդի հավաքական իմաստնությունն ու հանճարը, նրա տենչերն ու երազանքները։ Թումանյանը բազմաժանր հեղինակ է, գրել է բանաստեղծություններ, պոեմներ, քառյակներ, բալլադներ, պատմվածքներ ու հեքիաթներ, ակնարկներ, քննադատական ու հրապարակախոսական հոդվածներ։ Նրա գործերը մեծ մասամբ գրված են ռեալիստական ոճով, երբեմն կենտրոնանալով իր ժամանակների ամենօրյա կյանքի վրա։ Ծնվելով Լոռվա Դսեղ գյուղում՝ Թումանյանը երիտասարդ տարիքում տեղափոխվեց Թիֆլիս, որն ամբողջ 19-րդ դարում և 20-րդ դարի սկզբներին Ռուսական կայսրությունում հայ մշակութային կյանքի կենտրոնն էր։ Շուտով նա հայտնի դարձավ հայկական հասարակության լայն շրջանակներին շնորհիվ իր պարզ, բայց բառացիկ պոետիկ ստեղծագործությունների միջոցով։

Բանաստեղծ, արձակագիր, հասարակական գործիչ Ավետիք Իսահակյանը ծնվել է 1875թ. հոկտեմբերի 30-ին Գյումրի քաղաքից ոչ հեռու գտնվող Ղազարապատ գյուղում Սովորել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում, 1893-ին ընդունվել է Լայպցիգի համալսարան՝ որպես ազատ ունկնդիր 1897 -ին տպագրել է Երգեր և վերքեր բանաստեղծությունների առաջին գիրքը 1899-1906-ին ստեղծել է Հայդուկի երգեր բանաստեղծությունների շարքը, որը դարձավ հայ ֆիդայական պայքարի անդրանիկ արտահայտությունը հայ դասական պոեզիայի մեջ Եղեռնի ծանր պատկերներով են հագեցած նրա Ձյունն է եկել ծածկել հիմա..., Հայաստանին, Ահա նորեն գարուն եկավ բանաստեղծությունները Բանաստեղծը այդպես էլ չկարողացավ համակերպվել Հայաստանի մասնատման գաղափարին. ...մեռնեի Սևանը ցամաքած չտեսնեի, ապրեի Արարատը մերը տեսնեի..., - սրտի խոր կսկիծով ու ցավով կրկնում էր նա և հավատում, որ կգա ժամանակը, երբ հայ ժողովուրդը դարձյալ իր հացը կվաստակի հարազատ եզերքում 1926-ին պոետն այցելեց Խորհրդային Հայաստան և հրատարակեց բանաստեղծությունների իր նոր ժողովածուն և մի շարք պատմվածքներ։ 1930-ին կրկին մեկնում է արտասահման, իսկ 1936-ին վերջնականապես վերադառնում հայրենիք։ Մահացել է 1957թ. հոկտեմբերի 17-ին

Մովսես Խորենացին համարվում է հայ միջնադարյան պատմագրության ամենակարկառուն դեմքը՝ Պատմահայրը։ Հայ սերունդները մեծարել են նրան Պատմահայր, Մեծն Մովսես, Քերթողահայր, Տիեզերահռչակյալ և այլ պատվանուններով։ Խորենացու մասին կենսագրական տեղեկությունները քիչ են։ Դրանց մեծ մասը հաղորդում է ինքը՝ հեղինակը, իր Հայոց պատմության մեջ ։ Մովսես Խորենացին ծնվել է 5-րդ դարի սկզբին՝ մոտ 410-415 թթ, ենթադրաբար՝ Տարոն գավառի Խորնի կամ Խորոն գյուղում։ 15-16 տարեկան հասակում Վաղարշապատում ուսանել է Մեսրոպ Մաշտոցի և Սահակ Պարթևի մոտ։ 434-435 թթ ընթացքում, ուսուցիչները նրան այլ աշակերտների հետ ուղարկել են Եգիպտոս։ 5-6 տարի ուսանելուց հետո Խորենացին և իր ընկերները բռնել են վերադարձի ուղին և ճանապարհվել դեպի Հունաստան։ Նրանք տեղ են հասել իրենց ուսուցիչների՝Սահակ Պարթևի և Մեսրոպ Մաշտոցի մահվանից, այսինքն՝ 440 թ փետրվարից հետո։ Մովսես Խորենացու մատենագրական վաստակի թագ ու պսակը Պատմություն Հայոց երկն է, որը նա գրել է իշխան Սահակ Բագրատունու խնդրանքով։ Հայոց պատմությունը ազգային ինքնաճանաչման, քաղաքական-հայրենասիրական դաստիարակության ուսումնական ձեռնարկ է, որն ընդրգկում է հայ ժողովրդի ձևավորումից մինչև 5-րդ դար ընկած պատմությունը Ըստ Ստեփան Մալխասյանցի՝ Խորենացին առաջինը եղավ, որ գրեց հայ ազգի պատմությունը սկզբից մինչև իր ժամանակները.... Սա մի ծննդյան վկայական էր մեր ազգի համար, որ մինչև այդ ժամանակ չգիտեր, թե ո՞վ է ինքը և ի՞նչ ծագում ունի...:

This is P.D. Ouspensky's Tertium Organum, which he believed was the third major philosophical synthesis, the previous being those of Aristotle and Bacon. Ouspensky (1878-1947) was a mystic who traveled widely in Europe and the East looking for esoteric knowledge. He later studied with G.I. Gurdjieff. In this book, he uses the concept of the fourth dimension as an extended metaphor for the esoteric nature of reality. Einstein and other physicists had at that time validated the study of higher dimensions, and Ouspensky was fixated on this idea. One can only wonder at what he would think of string theory, parallel universes, and the holographic universe hypothesis (the latter of which he prefigures in this book).

Frederick Lewis Allen (July 5, 1890 Boston, Massachusetts - February 13, 1954 New York City) was the editor of Harper's Magazine and also notable as an American historian of the first half of the twentieth century. His specialty was writing about what was at the time recent and popular history. His best-known book was Only Yesterday, a book chronicling American life in the 1920s. (wikipedia.org)

Ալեքսանդր Շիրվանզադեն (իսկական անունը` Ալեքսանդր Մինասի Մովսիսյան, Շիրվանզադե` Շիրվանի որդի) ծնվել է 1858թ. ապրիլի 18-ին Շամախիում Մի քանի տարի Շամախիի հայոց թեմական ու ռուսական գավառական երկդասյան դպրոցներում սովորելուց հետո թողել է ուսումը և, ընտանիքին օգնելու նպատակով, մեկնել Բաքու, իսկ 1883-ին տեղափոխվել Թիֆլիս Շիրվանզադեի լավագույն երկերի մեծ մասը գրվել են XIX դ. վերջին և XX դ. սկզբին Չար ոգին, Կրակ, Արտիստը, Մելանիա, Խնամատար, Ո՞րն է մայրը վիպակները այդ ժամանակի իրականության արտացոլումն են, որոնցում հեղինակը ներկայացրել է հայ մարդու տխուր, դաժան ու ողբերգական կյանքի պատմություններ Վիպակների հերոսներից յուրաքանչյուրը դժբախտ է յուրովի,նրանց ապրումները, տառապանքը, սիրո և կյանքի կորստյան պատճառը դարձյալ սոցիալական, հասարակական, բարոյական խնդիրներն են

Հայ գրող Բագրատ Այվազյանը ծնվել է 1862թ. հունիսի 20-ին Թիֆլիսում Ավարտել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցը և երկար տարիներ զբաղվել է ուսուցչությամբ (1882-97թթ.): Բ.Այվազյանը իր Անիի կործանումը (նաև Անին ծախվեցավ վերնագրով, 1905թ.) Աշոտ Երկաթ (1893-94թթ.), Հյուսիսի արծիվը (1901թ.), պատմավեպերում և Սասունը այրվում է (1913թ.) դրամայում արտացոլել է հայ ժողովրդի պայքարը օտար զավթիչների դեմ

Հայ նշանավոր գրող Նար-Դոսը `Միքայել Հովհաննիսյանը, ծնվել է 1867թ.-ի մարտի 1-ին Թբիլիսիում և մահացել 1933թ.-ի հուլիսի 17-ին նույն քաղաքում Նար-Դոսի լավագույն ստեղծագործություններից է Պայքար (1911 թ.) վեպը, որտեղ գրողը ձգտել է ցույց տալ ժամանակի հասարակական գլխավոր հոսանքների՝պահպանողականների և ազատամիտների բախումը, շոշափել է սոցիալական խնդիրներ, պատկերել կյանքի մեծ ու փոքր ողբերգությունները, սիրո ողբերգությունը, մարդու հոգու անտեսանելի ծալքերը և օրհասական պայքարը, քննադատել հասարակության անտարբերությունն ու արհամարհանքը անհատի հանդեպ Վեպը Մանեի անձնական կյանքի դրամայի մասին է Մի առիթով գլխավոր հերոսուհին՝ Մանեն ասել է, թե ամուսնացած կինն իրավունք չունի սիրելու ուրիշ տղամարդու Եվ սակայն հայտնվել է հակասության արանքում՝ լինելով ամուսնացած կին, սիրում էր ազատամիտ Բադամյանին

Վախթանգ Անանյանը ծնվել է (1905-1980 թթ) Դիլիջանի գավառի Պողոսքիլիսա (հետագայում՝ Շամախյան) գյուղում (այժմ՝ Դիլիջան քաղաքի շրջագծում)։ Սկզբնական կրթությունը ստացել է տեղի գյուղական դպրոցում։ 1915 թ - ին ընդունվել է Դիլիջանի ծխական դպրոցը, բայց ուսման վարձը վճարել չկարողանալու պատճառով երկու տարուց հետո դուրս է մնում դպրոցից։ Հետագայում գրողը ցավով հիշում է. - Ավարտվեց իմ ուսման ժամանակաշրջանը։ Դրանից հետո իսկական դպրոց այլևս չեմ տեսել։ Իմ դպրոցը եղել է մայր բնությունը, որի գրկում ես մեծացել եմ։ Վ. Անանյանը հայ գրականության մեջ լինելով արկածային ժանրի հիմնադիրը, ստեղծեց հայ արձակի մնայուն արժեքներ։ Սևանի ափին և Հովազաձորի գերիները վեպերում բնանկարիչ գրողը ընթերցողի առջև բացում է մի նոր կախարդանքների աշխարհ, հրաշքների մի նոր գանձարան, որով գերում է մանուկ ու մեծ ընթերցողին։ Այս ստեղծագործությունները մեծ ճանաչում են բերել հեղինակին։ 1934 թ.-ին հրատարակվեց Որս պատմվածքների ժողովածուն, որը ամբողջությամբ նվիրված է բնությանը և ընթերցողը ճանաչեց նրան, որպես հայրենի բնությունը հետաքրքիր ու գեղեցիկ պատկերներով նկարագրող հեղինակի։ Վ. Անանյանի Որսորդական պատմվածքներ ժողովածուն նույնպես նվիրված է հայրենի բնությանը, սակայն այստեղ ի հայտ է գալիս բնություն - մարդ կապի գեղարվեստական մարմնավորումը։ Պատմվածքների հիմքում ընկած է մայրական սիրո զգացումը։ Մանկուց մորը կորցրած գրողը, որ բնությունից է ստացել մոր կարոտն ու ջերմությունը, հաճախ է մտախոհ խորհում՝ մոր սիրտը մեկ է. կուզե մարդ լինի, կուզե կենդանի։