Ang mga Tula ng Panahon

Ginugugol natin ang bawat araw na lumilipas sabay ang pananabik sa ating oras. Masaya tayo sa iba kapag nagniningning sila sa kanilang sari-sariling tagumpay habang hinihitay ang sandaling tayo naman ang mananalo. Sabik nating inaasam ang pag-asa na makakarating tayo sa ating minimithing tadhana, ngunit nalaman nating hindi tuwid ang landas; may mga maling direksyon na tanging panahon lang ang makakawasto.
Ito ay isang koleksyon ng mga tula tungkol sa paghihintay, kirot, at pagkakahanay ng ating mga kapalaran. Ang laro ng buhay ay ang pinaghalong pagtitiis at pag asa. Ang mga tulang ito ay para sa ating lahat na walang tulog sa bawat gabi at nabubuhay sa nakakagaiwan sa bawat araw. Alam nating balang araw kapag ang orasan ay pabor na sa atin, ang lahat ay magkakaroon ng kahulugan.
May panahon para maghintay. May panahon para masaktan. Ngunit pagkatapos ng bawat paglihis at pagkaantala, ang tadhana ay magwawagi at ang lahat ay magkakahanay.
Ang kailangan lang nating gawin ay maghintay.