De ontwikkeling van China in de late 19e en vroege 20e eeuw

China is een van de oudste landen ter wereld. In de 19e eeuw werd het land het voorwerp van een koloniale expansie van verschillende imperialistische mogendheden (Groot-Brittannië, Japan, Duitsland, enz.). Als gevolg van militaire nederlagen en het verzoeningsbeleid van de Mantsjoerijse Qing-dynastie werd het land gedegradeerd tot de positie van een semi-koloniale staat. Een belangrijke gebeurtenis in de nieuwe geschiedenis van China was de Xinhai Revolutie (1911-1913), die de Mantsjoerijse monarchie omverwierp en de Republiek China uitriep. Sovjet-Rusland heeft het Chinese volk voortdurend gesteund en geholpen in zijn strijd voor vrijheid en onafhankelijkheid. In de oproep aan het Chinese volk en de regeringen van Zuid- en Noord-China van 25 juli 1919. De Sovjetregering verklaarde dat zij afstand deed van alle speciale rechten en privileges die het tsaristische Rusland in China had. Op 1 oktober 1949 werd de Volksrepubliek China uitgeroepen. Met de hulp van de USSR en de Oost-Europese landen heeft China het eerste vijfjarenplan uitgevoerd, economische hervormingen doorgevoerd in de stad en het dorp, de basis gelegd voor de industrie.