Transhumanizm I posthumanizm w dzialaniach wojskowych

Przyspieszone tempo rozwoju gospodarczo-spo¿ecznego nosi w swoim bandolierze instrument wojskowy, z którym co jaki¿ czas zmienia tempo, dzieli si¿ metodami i zamienia rolami. Je¿li zimna wojna pokazäa nam, ¿e mo¿liwe jest zniszczenie ludzko¿ci za pomoc¿ broni j¿drowej, to dziesi¿ciolecia po upadku ¿elaznej kurtyny przynios¿y wydestylowane wersje zmiany uk¿adu si¿ w ramach mi¿dzynarodowych. Zjawisko to poci¿ga za sob¿ rozwój wewn¿trznych ram manifestacji pästw, rozwój niektórych podmiotów gospodarczych, które cz¿sto przewy¿szaj¿ pot¿g¿ gospodarcz¿ niektórych pästw, jak równie¿ ostr¿ rywalizacj¿ mi¿dzy mocarstwami, które d¿¿¿ do osi¿gni¿cia statusu globalnego lub regionalnego. Rywalizacja, daleka od zasad fair play, wr¿cz insynuuje i inicjuje wykraczanie poza obraz istoty ludzkiej, tej, która jest zmuszona do budowania alter ego o cechach technicznych, które s¿ najwyräniej zaplanowane dla jej w¿asnego dobra.